بیش شنوایی از جمله اختلالات بیش فعالی سیستم شنوایی است که در زمره متنوع ترین و پیچیده ترین مشکلات سیستم شنوایی محسوب می شوند. تنوع بسیار بیماری های همراه با این نشانه، و نیز نشانه همپای آن وزوز، و در مواردی فقدان هرگونه عارضه مشخص، یافتن علت آن را در جمعیتی چنین ناهمگون و با تفاوت های فردی زیاد دشوار کرده است. در عین حال، داشتن ویژگی ای بیش از حد عادی می تواند همچون "کمِ" آن کیفیت زندگی را به تناسب متاثر سازد. لذا به نظر می رسد لازمه شناخت بیش شنوایی از بیمار به بیماری رسیدن بوده و برای این منظور به شواهد تجربی کافی که تایید کننده احساس شخصی فرد مبتلا باشد نیاز است.
در واقع بیش شنوایی زمینه ای است که داشتن دیدی کل نگر به انسان را فرا می خواند. بدین خاطر، هر گونه اظهار نظر قطعی نیازمند ارزیابی دقیق و جامع بیمار از جنبه های مختلف زیستی، روانی و اجتماعی و مشارکت صاحبنظران حیطه های مزبور می باشد. نخستین گام برای انجام ارزیابی، طبقه بندی و تدوین پروتکل درمانی مناسب، ارایه تعریفی مشخص و مورد توافق از بیش شنوایی است. مولفین این کتاب مجموعه ای از اطلاعات قابل ارایه و در عین حال پراکنده در حیطه های مختلف (شنوایی شناسی، پزشکی و روانشناسی) را مطرح نموده و ضمن بررسی نقادانه آنها، پیشنهاد های خود را در قالب کتابی منسجم ارایه نموده اند.
گرچه بیش شنوایی در حال حاضر حیطه ای نامکشوف به نظر می رسد، اما این نشانه در حال شناخته شدن است و امید می رود در آینده نزدیک با انجام تحقیقات نظام مند قوی، علت یا علل آن مشخص و تدابیر درمانی مناسب به کار گرفته شوند./ برگرفته از كتاب بيش شنوايي (مکانیسم ها، تشخیص، درمان ها) تر جمه خانم مينا ميلاني انتشارات دانشگاه علوم پزشكي تهران
